Çocuk Allah ve Muhabbet

Çocuklar Allah tan korkmasın derken ipin ucu biraz fazla kaçtı diye düşünüyorum. Allah korkusu olmayan kimseler peyda oldu. Tabi benim bu konuda akıl vermek yine haddime değil nitekim çocuğum yok yalnız sizinle muhabbet eder gibi.

Efendim zamanın getirdikleriyle birlikte bizler nefsimize sahip olamıyorken henüz yeni yeni büyümeye başlayan çocuklar nasıl bu olgunluğu göstersindi? Günaha girmelerine şimdi bir şekilde engel olsak bile ileride olamayacağız öyleyse şimdiden önlem almak gerek edep; terbiye. Bkz: Eski zaman aile ilişkilerine hep gıpta etmişimdir. Hani şu çocuk baba ilişkiyi sevgi ve saygı iki ayrı kefede hem derin bir sevgi, hem ufaktan bir korku ve bununla birlikte gelen saygı. Tıpkı bunun gibi çocukluktan Allah'a karşı duyulan derin bir muhabbet inşa edilmeli çocuğun kalbinde ki üzerine yükselecek kişilik sapasağlam olsun. Bunun yanında her zaman için ufaktan bir saygı belki korku ama korku dediğim öyle öcülü şeyler "Allah yakar!👻" böö! degil tabii. Korkudan cok saygi. Bir parça korkmalı çocuk Allahtan ama daha çok sevmeli tıpkı su önceden bahsettiğim eski zaman baba çocuk ilişkisi gibi. Bir tutam korku daha çok saygı ve en çok sevgi M U H A B B E T. Bakın ne diyor Pepe: "İnsan sevdiğini hiç üzer mi?” Nç üzmez tabi, üzmemeli. Öyleyse biz günaha girersek Rahman çok üzülür çünkü bizi seviyor. O bizi seviyor çünkü bizi yaratmış bize çeşitli nimetler veriyor. Mesela bana seni/sizi verdi. Onu üzmek ister miyiz? Hayır. gibi» Evet bununla yalnız küçük çocukları ikna edebiliriz ama bunun iyi bir temel olacağı kanaatine vardım kendimce, yanlışım var ise lütfen beni düzeltin hakka girmeyelim. Daha buyuk cocuklara elbet daha farkli anlatilacaktir. Uzun lafın kısası insan en sevdiğini üzmemeli, en sevdiğini üzmeyen insan, O yarattığı için sevdiğini hiç üzer mi? Hayııığr! :)Öyleyse hayat bayram olsun. kafamailedensorumludevletbakanligi